योग्य निचरा असलेली, हलकी ते मध्यम, चुनखडीचे प्रमाण ८ % पेक्षा जास्त नको तसेच विद्युत वाहकता २ डे.सी. प्रति मीटर पेक्षा कमी नसावी. सामु ६.१ ते ७.५ च्या दरम्यान असावा.
उष्ण व कोरडे, २५ ते ३५ सेल्सिअस तापमान, ६०० मि.मी पेक्षा कमी पर्जन्यमान
३ X १.५ मी वेलीची संख्या / हे २,२२२
डिसेंबर – जानेवारी किंवा जून – जुलै / दक्षिणोत्तर
अ) स्वमुळावरची लागवड ब) खुंटावरील लागवड असलेल्या ठिकाणी म.फु.कृ विद्यापीठाने डॉगरीज या खुंटाची शिफारस केली आहे. डॉगरीज या खुंटाजी लागवड डिसेंबर- जानेवारीमध्ये करुन त्यावर पाचर कलम करावे. कलम करतेवेळी योग्य जात निवडावी.
थॉमसन सिडलेस, तास-ए-गणेश, सोनाका, माणिक चमन, शरद सिडलेस व फ्लेम सिडलेस, रेडग्लोब
टी (T) किंवा मंडप पध्दतीचा अवलंब करावा.
फुले उमलण्यापूर्वी १० ते २० पी पी एम जिब्रॅलिक अॅसिडची फवारणी करावी. २५ % टोप्या पडल्यानंतर २० पी पी एम व ७५ % टोप्या पडल्यानंतर ४० पी पी एम मध्ये घड बुडवणी करावी. फळधारण झाल्यानंतर ४० पी पी एमचा फवारा द्यावा.
डॉगरीज खुंटावर लागवड केलेल्या द्राक्ष पिकास प्रति हेक्टरी ६६६ कि. नत्र ४४४ कि. स्फुरद व ४४४ कि. पालाश द्यावे. खरड छाटणीनंतर ७० % नत्र (४६६ कि.) ५० % स्फुरद (२२२ कि.) व १७५ कि. पालाश विभागुन द्यावे. खरड छावणीनंतर उर्वरीत स्फुरद लगेच द्यावा तर नत्र १५ दिवसाना द्यावा. पाणी उतरण्याच्या अवस्थेपर्यत उर्वरीत पालाशापैकी ७० % द्यावा. तर पाणी उतरण्याच्या अवस्थेत उर्वरीत ३० % द्यावा.
वेल व्यवस्थापन – प्रतिवेलीवर काड्यांची संख्या – ३५ ते ४०
गुणवत्तेशीर द्राक्ष उत्पादनासाठी – १) विरळणी २) गर्डलिंग ३) योग्य व्यवस्थापन ४) योग्य वेळी योग्य संजीवकाचा वापर करावा.
10. तसेच भुरी रोगाच्या प्रभावी नियंत्रणासाठी खालीलप्रमाणे फवारणी नियोजन करावे.
फळ छाटणीनंतरचे दिवस औषधे प्रमाण
४० फ्लुजीलॅझोल ४० ई.सी ०.१२५ मि.ली./लिटर
६० पेनकोनॅझोल १० ई.सी + पोटॅशिअम बायकार्बोनेट ०.५ मिली + ५ ग्रॅम/लीटर
७० ट्रायडेमिफॉन २५ डब्ल्यू.पी. १ ग्रॅम/लीटर
८० हेक्साकोनॅझोल ५ ई.सी + पोटॅशिअम बायकार्बोनेट १ मि.ली + ५ ग्रॅम/लीटर
९० मायक्लोब्युटॅनील १० डब्ल्यू. पी. ०.४५ ग्रॅम/लिटर
१०५ अझोक्झीस्ट्रॉबीन २३ एस.सी ०.५ मि.ली./लीटर
१२० अझोक्झीस्ट्रॉबीन २३ एस.सी ०.५ मि.ली./लीटर
माहिती स्रोत : कृषी विभाग महाराष्ट्र शासन
अंतिम सुधारित : 2/11/2020