नगरे किंवा उपनगरे यांत रहात असलेला समाज हा नागरी समाज होय.
ज्या प्रक्रियेद्वारा व्यक्ती आणि समूह काही लक्षणांच्या संदर्भातील साम्य आणि भेद यांच्या आधारावर आपले वेगळे अस्तित्व प्रस्थापित करतात, त्या प्रक्रियेस ‘विलग्नीकरण’ असे म्हणतात.
निराधार, दुर्बल, परावलंबी व असंघटित व्यक्तींच्या अज्ञानाचा व दुबळेपणाचा गैरफायदा उठवून, योग्य मोबदला न देता किंवा विनामोबदला पडेल त्या कामाकरिता राबवून घेणे म्हणजे वेठबिगार असे सामान्यतः म्हणता येईल.
सर्वसामान्यपणे १४ वर्षांपेक्षा कमी वयाची मुले ही शिशू किंवा बालक या संज्ञेला पात्र ठरतात. त्यांच्या उपजीविकेसाठी ती पालकांवर अवलंबून असतात. त्यांचे वय संस्कारक्षम असते.
व्यक्ती आणि समाज यांच्या सर्वांगीण विकासाचा पुरस्कार करणारी विचारप्रणाली.
समूहात राहणाऱ्या व्यक्तींमध्ये असणारी संबंधांची व्यवस्था म्हणजे समाज. मानव हा समाजप्रिय प्राणी आहे.
समाजातील दुर्बल व कमकुवत घटकांच्या राहणीमानात सुधारणा करून त्यांना आर्थिक विकासाचा लाभ मिळावा, या भूमिकेतून केले जाणारे सामाजिक प्रयत्न म्हणजे समाजकल्याण.
रंजलेले-गांजलेले दु:खी-कष्टी दुबळे लोक अथवा जनसमूह यांना खासगी अथवा सार्वजनिक रीत्या मदतीप्रीत्यर्थ पुरविलेली सेवा.
समाजमितीच्या चाचण्यांचा वापर करून तथ्यसंकलनाचे विश्र्लेषण करण्यास ‘ समाजमिती ’ अशी संज्ञा दिली जाते.
संपत्तीचे उत्पादन समाजाच्या मालकीचे ठेवून सर्वांना समान मानणारी व संपत्तीचे न्याय्य वितरण करून सर्वांना एकाच समान पातळीवर आणणारी विचारप्रणाली.
मानवी समाजाचा आणि मानवा-मानवांत होणाऱ्या सामाजिक आंतर क्रियांचा व आंतरसंबंधांचा शास्त्रीय पद्धतीने केलेला अभ्यास.
समाजसेवा ही संकल्पना आधुनिक राष्ट्रांच्या उभारणीमधील एक मूलभूत घटक आहे.