भुईतेरड्याचा उपयोग तापावर एक कडू, पौष्टिक औषध म्हणून करतात. अंगाच्या खाजेवर ही वनस्पती बाहेरून लावतात. सुक्या वनस्पतीची राख जखमांवर लावतात. पाने चारा म्हणून उपयुक्त असतात. वनस्पतीत प्रतिशत पुढील घटक असतात : प्रथिन ९.२५, मेद ३.९०, कार्बोहायड्रेटे ४०.८५, चोथा (तंतू) ३२.५६, राख १३.४४ वगैरे. ले. इन्कर्व्हा, ले. ट्रायनर्व्हिस व ले. हॅमिल्टोनियाना इ. भारतीय जात औषधी आहेत. ले. हॅमिल्टोनियानाची मुळे चुरगळून स्त्रियांच्या स्तनांवर घासल्यास दूध येणे सुरु होते. फुले व बिया कुटून व करंजेलात भाजून खाजेवर व मुलांच्या डोक्यावरच्या जखमांवर चोळून लावण्यास वापरतात. ले. इन्कर्व्हाची पाने खोकला थांबविण्यासाठी चघळतात. ले ट्रायनर्व्हिसचे गुण भुईतेरड्याप्रमाणे असतात.
संदर्भ :C. S. I. R. The Wealth of India, Raw Materials, Vol. VI, New Delhi, 1962.
लेखक - ज. वि. जमदाडे
स्त्रोत - मराठी विश्वकोश
अंतिम सुधारित : 10/7/2020
गुंज : वेल भारतात सर्वत्र आढळते.
ज्येष्ठमध : (ज्येष्ठमध, ज्येष्ठीमध; हिं. मुल्हट्टी...
टेलँथीरा फायकॉइडिया : (कुल-ॲमरँटेसी). ही लहान, सरळ...
दुधात शिजवून चर्मरोगांवर लावतात